Znaleziono 144 wyników

Puściła uprząż zdechłego zwierzęcia. Zamierzała jeszcze przyśpieszyć i manewrować koniem między drzewami i skałami. Zamierzała jakoś zgubić golema, zmusić go aby zawrócił do świątyni i wtedy może uda ...

Zamierzała przyśpieszyć konia i unikać drzew rzucanych przez golema.
- Hornei!! Odezwij się!!
Krzyknęła.

- Hornei!!!!
Znów krzyknęła. Wskoczyła na siodło swojego rumaka, w ręku trzymała uzdę 2-go konia. Zamierzała szerokim łukiem okrążyć golema aby znaleść swojego towarzysza.

- Hornei!!
Krzyknęła próbując odszukać wzrokiem towarzysza. Zamierzała wskoczyć na siodło i galopem dotrzec do Hornei'a a potem wspólnie uciec z tej przeklętej ziemi.

-Cholera jasna!!
"Nie pozwolę aby jeszcze ktoś z ucierpiał"
Pobiegła do drzewa z zamiarem szybkiego odwiązania koni.

Spojrzała na niego.
- Zawsze możemy spróbować. A jak nie mamy w zakonie jeszcze 2 zaufane osoby, które mogą do nas dołączyć i nam pomóc.

- To jedno z wielu miejsc jakie mieliśmy sprawdzić.
Powiedziała.
- Proszę nie odchodź i nie zostawiaj mnie.

- Nie odchodź!
Dziewczyna podeszła do niego.
- Nie możesz tego zrobić, jesteś dla mnie jednym z najlepszych w zakonie.
Spojrzała na niego.
- I jednym z nielicznych, którzy przygarnęli pół-elfkę po ...

- O tym, że jakbyście chociaż raz mnie posłuchali i zachowali ostrożność to by to się nie stało.
Spojrzała na niego ze smutkiem.
- Czułam, że coś się tam czai.

Gdy wybiegła ze świątyni osunęła się na kolana.
- Dlaczego nikt nigdy mnie nie słucha?
Po policzkach dziewczyny popłynęły łzy.
- Mogliśmy tego uniknąć....

- Cholera jasna!!
Pośpieszyła towarzyszy i pobiegła za nimi. Nie chciała tym razem stracić 2 osób.
- Paer to już się działo, widziałam to, musisz uważać bo i ty tutaj zostaniesz pogrzebany.
Jęknęła ...

- Chyba to i to.
Powiedziała Selene.
- A poza tym sam wiesz, że aż tak dużo z elfa nie mam, oprócz tych uszu, które i tak muszę chować.
Westchnęła cicho.

Selene zamyśliła się... "Deja vu?" - zapytała siebie w duchu.
- Lepiej uważajmy mam złe przeczucia.
Zdjęła kaptur z głowy odsłaniając swoje spiczaste uszy, wsłuchała się w odgłosy panując ...

Wzięła kilka głębszych wdechów. Trochę się uspokoiła i ruszyła za współtowarzyszem w stronę fortu.
"Milczysz, więc zapewne właśnie tak myślisz..."

Spojrzała na niego. Po jej policzkach popłynęło więcej łez.
- Tak wiem to moja wina, wolałbyś zapewne żebym to ja zginęła zamiast nich mam rację?
Nie mogła powstrzymać łez płynących jej z oczu.