Miasteczko Ostliw

Spojrzał ze smutkiem na świątynie.

- Zginęli i to tak nagle.

Zaczął odmawiać modlitwę pogrzebową.

-Hornei! Wybacz, że Ci przerwę, nie ma na to teraz czasu. Golem może się tutaj zjawić.
Popędziła swojego towarzysza.
- Chyba nie chcesz być następny, proszę pośpiesz się.
Selene nerwowo zerkała to na świątynie to na swojego towarzysza.

- To strażnik świątynny. Nie opuści jej murów.

Powiedział dość spokojnie jak na okoliczności.

Westchnęła zrezygnowana. Czekała w milczeniu aż towarzysz skończy modły.
-Wasza śmierć zostanie zapamiętana, nie zgineliście na marne... Postaram się zakończyć to co zaczeliśmy wspólnie. - wyszeptała cicho dziewczyna, chwilę później po jej policzkach pociekły łzy.

- Gdyby Paer nie był ranny to by nie zginął.

Powiedział wsiadając na konia.

Spojrzała na niego. Po jej policzkach popłynęło więcej łez.
- Tak wiem to moja wina, wolałbyś zapewne żebym to ja zginęła zamiast nich mam rację?
Nie mogła powstrzymać łez płynących jej z oczu.

Nie odpowiedział. Ruszył z powrotem do fortu

Wzięła kilka głębszych wdechów. Trochę się uspokoiła i ruszyła za współtowarzyszem w stronę fortu.
"Milczysz, więc zapewne właśnie tak myślisz..."

[W rzeczywistości było nieco inaczej... pozwól że zacznę opowieść]

- Jest tego więcej.

Poinformował nelson. Po dłuższym czasie rana Kapera była opatrzona, a Nelson rozbroił pułapki i odnalazł ukryte drzwi. Jedne na końcu sali i po jednych przed drugimi filarami (po prawej i po lewej).

- Bierzemy te na wprost.

Rozkazał Kaper wstając z grymasem bólu na twarzy i obrzucając wściekłym spojrzeniem Selene.

- drzwi są czyste.

zapewnił Nelson.

Selene zamyśliła się... "Deja vu?" - zapytała siebie w duchu.
- Lepiej uważajmy mam złe przeczucia.
Zdjęła kaptur z głowy odsłaniając swoje spiczaste uszy, wsłuchała się w odgłosy panujące dookoła, chciała wyłapać coś niepokojącego.

- Elfa magia, czy kobieca intuicja?

Zakpił łotrzyk naciskając na klamkę.

- Chyba to i to.
Powiedziała Selene.
- A poza tym sam wiesz, że aż tak dużo z elfa nie mam, oprócz tych uszu, które i tak muszę chować.
Westchnęła cicho.

- O kurwa

Wyszeptał Nelson gdy tylko otworzył drzwi. Następnie przeleciał przez całe pomieszczenie rozbijając się w końcu na ścianie. Tam gdzie uprzednio stał tancerz cieni była teraz wielka kamienna pięść.

- Odwrót!

Nakazał Paer

Ściana runęła gdy wpadł na nią siedmio metrowy golem i ruszył w stronę drużyny.

- Cholera jasna!!
Pośpieszyła towarzyszy i pobiegła za nimi. Nie chciała tym razem stracić 2 osób.
- Paer to już się działo, widziałam to, musisz uważać bo i ty tutaj zostaniesz pogrzebany.
Jęknęła w biegu.

Ze świątyni wybiegły dwie osoby. Selene i Hornei. Nelson zginął od ciosu i zderzenia ze ścianą, zaś Paer spowolniony raną został zmiażdżony pod stopami golema .